تأثیر تدابیر پرستاری بر کیفیت خواب بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه قلبی

مقدمه: با توجه به شیوع بالای اختلالات خواب در بیماران بخش­های مراقبت ویژه قلبی و تأثیر خواب مناسب بر سلامتی بیماران، مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر تدابیر پرستاری بر کیفیت خواب این بیماران انجام گرفت.   روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با شرکت 166 بیمار بستری در بخش­های سی سی یو بیمارستان اکباتان همدان در دو گروه کنترل و مداخله انجام گرفت. ابتدا کیفیت خواب گروه کنترل در صبح روز سوم بستری توسط پرسشنامه smhsq سنجیده شد. سپس آماده سازی محیط و آموزش تدابیر پرستاری تدوین شده برای خواب مناسب بیماران به پرستاران انجام شد. در پایان کیفیت خواب گروه آزمون پس از دریافت تدابیر پرستاری تدوین شده، در صبح روز سوم بستری توسط پرسشنامه smhsq بررسی شد. در پایان کیفیت خواب بیماران دو گروه مقایسه گردید .   یافته­ها: نتایج نشان داد میانگین (انحراف معیار) نمره کیفیت خواب در گروه کنترل 58/26 (64/6) و در گروه مداخله 87/17 (36/5) بود. آزمون آماری آنالیز واریانس نشان دهنده بهبود معنی دار کیفیت خواب در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود (031/0 p= ). نتایج حاصل از بررسی عوامل مختل کننده خواب از دیدگاه بیماران در گروه کنترل نشان داد که بیشترین عامل ایجاد کننده اختلال خواب سر و صدا (1/71%) بوده، که در گروه مداخله به 3/37 % کاهش پیدا کرده است.   نتیجه نهایی: با توجه به نتایج حاصل می­توان گفت تدابیر پرستاری طراحی شده بر کیفیت خواب بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه قلبی مؤثر بوده است بنابراین این تدابیر پرستاری را جهت بهبود کیفیت خواب این بیماران پیشنهاد می­گردد.